Open ons het boek

© Nan Paffen, Heerlen 2010



Jezus opende de boekrol, las de woorden van de profeet Jesaja en zei: deze woorden zijn vandaag vervuld. Dat is – in populaire taal gezegd -  zijn missie, zijn slogan. Daarmee wil hij aan de slag.

 

En die vraag is ‘hot’ tegenwoordig; want je moet je kunnen profileren.... Vele bedrijven en scholen zijn er druk mee bezig, met die vraag: Wat is onze missie, onze identiteit? Wie wil je zijn en hoe wil je door anderen herkend worden? En hoe ga je dat in de praktijk handen en voeten geven? Vaak trekken bedrijven er dan studiedagen voor uit, om met zijn medewerkers ‘op de hei te gaan zitten’, dwz om de rust te nemen daar samen over na te denken.

Wij hebben dat ook gedaan, als Andreasgemeenschap, een paar jaar geleden. Weliswaar niet op de hei, maar gewoon hier in de koffiekamer, met een groep mensen, de zg. Denktank. En later daarop doorgedacht in het pastoraal team. Wij wilden daarbij niet zelf het wiel uitvinden, maar ons laten inspireren door de Bijbel, door die Jezus van Nazareth, die dit 2000 jaar geleden ook al gedaan had. Die het als Zijn missie zag om de mensen te vertellen en te laten ervaren wie God was en hoe Gods wereld zichtbaar kon worden onder de mensen.

En we hebben toen als ons doel geformuleerd: “laat ieder mens tot zijn of haar recht komen; zo groeit er een menselijke wereld.” Dat is onze opdracht: deze wereld omgekeerd. Dat is immers wat er kan gebeuren als de mens (en met name de kwetsbare mens) centraal gesteld wordt.

“Deze wereld omgekeerd”, dat zou je de missie van onze Andreaskerk kunnen noemen. En we willen dat graag bereiken door onze inzet voor een rechtvaardige wereld, hier in het klein en dichtbij, maar ook verder weg, bijv in Sierra Leone (diaconie); we willen dit ideaal doorgeven aan kinderen en volwassenen (catechese) en wij willen het vieren met elkaar en in dienst van elkaar in de liturgie.

 

Maar zoals ons ideaal van die omgekeerde wereld niet uit de lucht kwam vallen, maar gebaseerd is op de idealen van Jezus van  Nazareth, zo kwam ook voor Jezus die missie niet uit de lucht vallen. Zoals vele grote profeten voor hem, had ook Hij er behoefte aan zich terug te trekken. Niet naar de hei, maar naar de woestijn. Bij uitstek een plek waar je tot jezelf komt, waar je kunt nadenken over wie je bent en wat je belangrijk vindt in je leven. En te ontdekken wat God van je vraagt in je leven. Of Jezus daar nu dikke boeken meegenomen had, valt te betwijfelen. Wel is het duidelijk dat Hij wist wat er in de heilige boeken van zijn geloof (het Joodse geloof) stond. Zoals de meeste Joden kende hij de teksten uit de Torah, de teksten van de profeten. En daarin vond Hij zijn ‘taakomschrijving’ bij de profeet Jesaja, die schrijft: de Heer (en dat is voor hem God) heeft mij gezonden om aan armen de Blijde Boodschap te brengen, om aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken en aan blinden dat zij zullen zien, om verdrukten te laten gaan in vrijheid, om een genadejaar af te kondigen van de Heer”. Die woorden van Jesaja wil Hij in praktijk brengen. Dat is Zijn Missie. En Hij heeft er handen en voeten aan gegeven, hij hééft het waar gemaakt, hij heeft er zelfs zijn leven voor gegeven.

 

En nu terug naar deze tijd, naar onszelf. Niet mijn bedrijf, niet mijn school, niet mijn familie, maar ikzelf: waar sta ik voor? Wat wil ik uitdragen? En waar vind ik mijn inspiratie?

Mijn inspiratie vind ik vooral in mensen, die ik bewonder, die iets voorleven en uitdragen wat ikzelf ook wil doen. Mijn inspiratie vind ik in de stilte, al lopend of zittend in een kleine kapel. Mijn inspiratie vind ik ook in verhalen die mij raken en aan het denken zetten, aan het ‘doen’ zetten.  Daar horen verhalen uit de Bijbel bij, verhalen over Jezus, maar evenzogoed het verhaal van juf Ineke, die in haar vakantie ging lesgeven in India of van Koen die elke donderdag naar een verpleeghuis gaat om met de mensen te zingen of van Lily in het hospice. Het boek van het Verbond, waaruit Jezus voorlas; de verhalen over en van Jezus: zij verhalen over vreugde en verdriet, liederen en hartekreten van mensen toen; en hoe zij daarin God ervaren hebben.

Wij moeten ons eigen levensverhaal schrijven, met onze eigen vreugden en verdriet, liederen en hartekreten. En hoe wij daarin al dan niet God ervaren hebben. Dan kunnen ook wij wellicht zeggen: het schriftwoord is ook op mij van toepassing. 

Kees Pannekoek heeft dat heel mooi verwoord in zijn tekst ‘Open ons het boek’. Hij schrijft aldus:

 

Open ons het boek van het Verbond, dat lied van uw grote liefde voor de mensen.

Open ons het boek van uw Zoon, dat wonderlijke verhaal van God, die mens wordt.

Open ons het boek van de wereld waarin we leven:  vreugde en verdriet, liederen en hartekreten.

Open ons het boek van ons eigen hart, het stille geheim van uw aanwezigheid.

Open ons het boek, Heer God, en leer ons het te lezen in het licht van uw Geest.

Dan zal de Blijde Boodschap van Jezus weerklank vinden
op onze aarde, in dit genadejaar tot in eeuwigheid.

Amen.