2e Kerstdag

© Nan Paffen, Heerlen 2009



Eerste Lezing.    (Gedicht: Kerstmis)

In de diepte van de mensen leeft een onvervreemdbaar beeld

van hoe wij ooit kunnen worden als de mensheid is geheeld.

Als Gods Geest door ons kan stromen vangt een nieuwe toekomst aan

Ooit is God tot ons gekomen als een kind in ons bestaan.

 

Ergens kwam de droom tot leven en nam een gestalte aan

Kind van God en kind van mensen leerde ons om op te staan,

om ons lot ter hand te nemen en Hij leefde het ons voor.

Weerloos, kwetsbaar, ongewapend zette hij ons op Gods spoor

 

Alles wat er schuilt in mensen aan nog ongeboren kracht

Heeft de liefste mens der mensen voor ons aan het licht gebracht.

Hij liet allen leven, groeien, was de zon in hun bestaan,

heeft ons daarmee uitgenodigd om een nieuwe weg te gaan.

 

Tweede lezing: uit Handelingen

 

Overweging.

In de diepte van de mensen leeft een onvervreemdbaar beeld

van hoe wij ooit kunnen worden als de mensheid is geheeld.

Als Gods Geest door ons kan stromen vangt een nieuwe toekomst aan

Stefanus had zo’n onvervreemdbaar beeld: een droom, een ideaal van een betere wereld. Door zijn levenswijze gaf hij mensen hoop en net als Jezus durfde hij de vinger op de zere plekken te leggen en klaagde hij mensen aan die onrecht pleegden. Lucas beschrijft hem als een oprecht en vroom man, die het niet kon laten om de vooraanstaande Joden te beschuldigen, als ze niet leefden volgens de wet van Mozes. Zoveel eerlijkheid past echter niet, zeker niet bij vooraanstaande mannen. Onrecht aan de kaak stellen is sowieso geen gemakkelijke zaak. Maar Stefanus kon niet anders. Hij was zo geraakt door het leven en de daden van Jezus van Nazareth, dat dit zijn eigen weg geworden was. Opkomen voor de zwakken in de samenleving, zieken genezen of bijstaan, licht brengen waar donker is: dat deed Jezus, dat deed Stefanus. En het kostte hun allebei het leven. Maar toch: alleen zo vangt een nieuwe toekomst aan…..

 

Ergens kwam de droom tot leven en nam een gestalte aan:

Kind van God en kind van mensen leerde ons om op te staan.

Weerloos, kwetsbaar, ongewapend zette hij ons op Gods spoor

Jezus was in zijn leven de verpersoonlijking van die droom van God: een mooie wereld waar alle mensen goed en gelukkig met elkaar kunnen samenleven. Waar mensen op een goede manier met de wereld en wat er op leeft omgaan. Hij heeft het ons voorgeleefd. En Stefanus trad in zijn voetsporen. Ook hij stelde zich kwetsbaar en weerloos en ongewapend op. En het werd ook hem noodlottig. Want de waarheid kan voor mensen heel confronterend zijn en dat roept agressie op. We zien het om ons heen. Het is ook in onze tijd heel moeilijk om onrecht aan de kaak te stellen, om anderen aan te spreken op hun gedrag, maar ook om zelf aangesproken te worden op je eigen gedrag. Het raakt mezelf altijd heel erg als iemand mij vertelt dat ik hem of haar onheus bejegend heb, of dat nu bewust of onbewust gebeurd is. En ik denk dat het groots is als je dan jezelf kwetsbaar durft te maken en je fouten te erkennen; of in elk geval de ander te erkennen in zijn gevoel.

 

Alles wat er schuilt in mensen aan nog ongeboren kracht

Heeft Jezus voor ons aan het licht gebracht.

Hij liet allen leven, groeien, was de zon in hun bestaan,

heeft ons daarmee uitgenodigd om een nieuwe weg te gaan.

Is er in ons eigen leven iets dat groter is dan ons eigen hachje? Wat is er in ons leven dat ons bezielt, waarvoor wij willen gaan, wat er ook van komt?

Stefanus stelt ons telkens weer de vraag: wint mijn eigen belang het of dat van de ander? Houd ik me gemakzuchtig en egoïstisch liever op de vlakte of durf ik tegen onrecht en discriminatie in te gaan? Spring ik voor een ander in de bres als dat nodig is of kijk ik de andere kant uit?

Laten we geloven en vertrouwen op de geest waarop Stefanus vertrouwde. Zo kon hij de weg gaan, die Jezus ging. Zo kunnen ook wij die weg gaan.

En dat het kan en dat het gebeurt, daarvan ben ik overtuigd. Dan wordt Jezus opnieuw geboren, echter niet in Bethlehem, maar in het hart van mensen, nu anno 2009, bijna 2010 in Heerlen, in Nederland.   Amen.