3de Zondag na Pasen

© Nan Paffen, Heerlen 2009



De leerlingen ontmoetten Jezus, maar ze herkennen hem niet.

Het gebeurt in het verhaal van de Emmausgangers, dat Lucas hiervoor vertelt, en het staat ook weer in het verhaal van vandaag. Lijkt Jezus dan wel een geest? of een spook? Wat is er nodig om Jezus te zien? Moeten de leerlingen met andere ogen kijken, naar de verrezen Jezus, naar de Jezus die is opgestaan? Moeten wij ook met andere ogen leren kijken? Zijn er tekenen, die wij moeten leren zien….?

 

Ik wil graag jullie eerst een verhaal vertellen, een Russische legende.

Een Russische monnik had een droom. Een engel riep hem op naar Moskou te reizen. Daar zou hij op zondag in de grote kerk God zelf mogen ontmoeten. De volgende morgen besloot de monnik om meteen af te reizen, zodat hij op tijd in Moskou zou zijn.

Op vrijdagavond kwam hij door een klein dorp, waar hij onderdak vond bij een bejaard echtpaar. De vrouw was ernstig ziek en de man bleek niet goed in staat haar te helpen. Daarom bleef de monnik de volgende dag daar en maakte het huis in orde en zorgde dat het echtpaar te eten kreeg. Maar met dat al verstreek de tijd en de reis was nog ver.

Die nacht verscheen de engel opnieuw en vertelde de monnik dat God een week later zou verschijnen. Opgelucht begon de monnik aan zijn verdere reis en op de vroege zaterdagmorgen zag hij de eerste huizen van de grote stad al liggen.

Plotseling werd zijn aandacht echter gewekt door een huilend kind. Het bleek als vondeling te zijn neergelegd onder een boom langs de weg. De monnik nam het kind in zijn armen en besloot op zoek te gaan naar een huis waar men het wilde opnemen. Lange tijd zocht hij tevergeefs. Pas in een dorpje buiten de stad vond hij een gezin dat voor het kind wilde zorgen. Zo liep de monnik echter weer zijn afspraak met God mis want voordat hij de grote kerk van Moskou bereikte, was de zondag al bijna voorbij.

Maar opnieuw verscheen de engel hem voor de derde keer in zijn droom. De monnik verontschuldigde zich dat hij weer niet op tijd was gekomen om God te ontmoeten. Toen keek de engel hem liefdevol aan en zei: “maar mijn beste man, op je weg hiernaartoe ben je God toch al twee keer tegen gekomen…….”

 

De leerlingen ontmoeten Jezus, maar ze herkennen hem niet. Ze hoorden het verhaal van die 2, op weg naar Emmaüs; zij hadden net verteld hoe zij Jezus ontmoet hadden, maar pas veel later, bij het breken van het brood, Hem hadden herkend. En dan gebeurt het weer: Hij verschijnt in hun midden en zij denken dat ze een geest zien; Hij laat hun zijn handen en voeten zien, maar ze kunnen hun ogen niet geloven; Hij eet voor hun ogen een stukje gebakken vis en ze kunnen het nog niet geloven. Dan opent hij hen verstand om de Schriften te begrijpen en zij kunnen zien….

Hun ogen zijn open gegaan door alles wat er in de oude boeken, profetieën en liederen van Israel werd beschreven en hoe dat nu helemaal van toepassing is op Jezus. Die grote profeten en dichters beschreven dat God niet hoog en breed in een verre hemel zat, maar dichtbij het leven van mensen wilde delen; een God die een mooie wereld wil, waar alle mensen gelukkig kunnen leven: het koninkrijk van God. Maar deze profeten wisten ook dat wie daarvoor opkomt, op weerstand stuit.

 

In tekenen laat Jezus zijn leerlingen ervaren, dat Hij leeft; dat wat Hij hun heeft geleerd en voorgedaan, de moeite waard is om mee door te gaan. En dat Hij daarin bij hen wil zijn, hen wil helpen. En Hij daagt hen uit om die tekens te zien en te begrijpen….

En Hij daagt ook ons uit om tekens te zien en te begrijpen…..

Ook wij kunnen zomaar onderweg iemand tegen komen en in gesprek raken; we kunnen met elkaar praten over wat ons bezig houdt aan vreugde of verdriet; we kunnen met elkaar praten over de zin of de moeite van het leven; en dan kunnen onze ogen soms open gaan…..

We kunnen zomaar op een dag met mensen breken en delen: je brood, je vriendschap, liefde of zorgen en pijn; we kunnen zomaar iemand ontmoeten die met ons zijn brood, zijn vriendschap, zijn liefde deelt. En dan kunnen we zomaar ‘God’ ontmoeten…..

We kunnen zomaar in dat wat ons overkomt of ‘toe-valt’ een teken van hogerhand zien, een teken van God of een teken vanuit de hemel. En soms zegt ons verstand dan dat dit onmogelijk is, terwijl je gevoel, je intuïtie iets heel anders zegt.

En zo ervaren de leerlingen van Jezus dat Hij gestoven is en nu op een nieuwe wijze levend en bij hen is.

 

Geloven gaat blijkbaar verder dan wij met ons verstand kunnen bevatten. Geloven heeft vooral te maken met zien:  kunnen wij zien en ervaren dat de werkelijkheid van God aan het licht komt in mensen: in mensen die voor elkaar opkomen, in mensen die elkaar troosten of opbeuren, mensen die met elkaar het leven, hun lief en leed delen; dat God zichtbaar kan worden in mensen als u en ik. Amen.