We leven in een tijd
waarin we aan den lijve gaan ondervinden dat de, in de laatste decennia bejubelde
vrijheid van het individu, vrijheid van meningsuiting, recht op zorg en uitkering,
pensioen, een baan, ongebreidelde winst, minder vanzelfsprekend, of misschien
beter nog ter discussie staan. Er ontstaan haarscheuren, letterlijk en
figuurlijk, in al onze zogenaamde zekerheden en overtuigingen. Tijd om ons alom
te bezinnen, ons af te vragen waar zijn we mee bezig.
Hoe vrij waren we eigenlijk
tot voor kort, in het rijke ik-tijdperk, waren we niet te lang onderweg met als
enige doel: het goed, en vooral ook leuk hebben met elkaar. We gaan steeds
beter aanvoelen dat we houvast nodig hebben, dat onderweg zijn zonder doel,
zonder inzet, zonder knokken en pijn, zonder
solidariteit, geen doel kan zijn.
Mozes is met zijn volk
onderweg in de woestijn, gered uit de slavernij van Egypte. Hoe vrij zijn zij
als je in het verhaal ervaart dat, zodra er iets mis gaat, Mozes de schuld
krijgt en het volk begint te morren en zelfs zegt dat ze dan nog liever slaaf
waren gebleven dan met hem onderweg te zijn…
Mozes gaat ten einde raad
de berg op, om zich te bezinnen, hij komt terug met De Tien Geboden, misschien
kun je beter zeggen de tien woorden, richtingwijzers, idealen om voor en naar
te leven, met vallen en opstaan.
Hoe lang heeft onze kerk
ze niet alleen maar gebiedend willen opleggen, Gij zult
en we voelden de bestraffende vinger, Gij zult niet
doden, geen echtbreuk plegen, niet stelen, jaloers zijn, en als we al niet
letterlijk doodden of echtbreuk pleegden dan had je geen doodzonde gedaan, dan
gold die regel niet voor mij.
Een wet kan doodslaan wat
er in je zit, aan idealen, aan creativiteit, aan ervaren, aan experimenteren.
Je letterlijk houden aan regels doodt jezelf en elk mens, als mens.
Het je niet houden aan
regels, of de mazen in de wet zoeken die nieuwe regels vereisen
die dan moeten gelden voor iedereen, doden
uiteindelijk een hele maatschappij. Wij moeten ons samen afvragen wat ons tot
vrijheid voert, tot innerlijke vrijheid, en wat ons, als we eerlijk in onszelf
durven kijken, tot een gevangene maakt,
Hoezeer zijn we ons
bewust dat ons leven ons gegeven is, dat ons leven eindig is,
dat wij misschien meer op de handelaren lijken in
Jezus’ tijd dan we denken of toegeven aan onszelf, dat we toch steeds weer kruipen op de stoel van God.
Hij gaf
richtingwijzers, hoe goed zou het zijn als we die samen steeds opnieuw
interpreteren,
toetsen
aan elkaar
Hij gaf
richtingwijzers, ook daar in die tempel toen hij onderweg naar Jeruzalem vlak
voor zijn onontkoombare dood uitziend
naar de tempel, een Heilige plek voor Hem, die nu door zijn eigen volk ontheiligd werd, van alle heiligheid ontdaan, door geld te
maken van God.
We
moeten leren, en onze kinderen opvoeden, heel duidelijk en consequent
wat de
minimale normen zijn om te kunnen samenleven,
we moeten
elkaar in respect durven aanspreken op mistoestanden
en om met
elkaar en onze kinderen durven dromen en werken aan onze idealen
te zien
wat Heilig is, wat nooit mag verdwijnen,
Leren,
ons leven te aanvaarden zoals het is
vertrouwen dat waar we naar toegaan vanuit ons ideaal, de enige weg is
bereid
elkaar te vergeven
een weg
van solidariteit en delen met elkaar
Wij als
tempel, die zich inzet met alles wat ze in zich draagt
met open
vizier, samen zoeken, samen inzetten,
Zijn weg
gaan, in het bewust zijn van Hem als de wijnstok, wij als rank.
Voorbede
Laten we bidden voor
mensen die zich niet storen aan regels en normen,
die zich verrijken ten koste van anderen, die
vernielen wat van de gemeenschap is,
Laten we bidden voor
mensen die slaaf zijn geworden van tabak, alcohol, communicatiemiddelen,
reclame
Laten we bidden voor
slachtoffers, de 15 slachtoffers in de omgeving van Stuttgart,
voor mensen monddood gemaakt, verzwegen, de hel in Darfur,
voor weerloze kinderen, mensen die afhankelijk zijn
dat wij hen zien, ons realiseren dat wij ook slachtoffer
kunnen zijn, worden
Maak ons tot mensen die
geloven in de waarde van het leven, in Uw voorbeeld
in uw onvoorwaardelijk er zijn, steeds opnieuw
Vredewens:
Vrede wordt mogelijk als
we ons verzetten tegen systemen die mensen onvrij maken,
mensen knechten,
laten we die kracht vragen aan Hem en aan elkaar