Twee dagen voor het paasfeest kwamen de hogepriesters en de oudsten van het volk bij elkaar in het paleis van de hogepriester, die Kajafas heette. Ze maakten plannen om Jezus met een list in handen te krijgen en ter dood te brengen.
Toen ging een van de twaalf, die Judas Iskariot heette naar de hogepriesters en zei: ‘ wat wilt u mij geven, als ik Hem aan u overlever?’ Ze telden dertig zilverstukken voor hem uit. Vanaf toen zocht hij een gunstig moment om Jezus over te leveren.
Zo teleurgesteld was Judas, en zo gedesillusioneerd.
De man waarop hij al die jaren zijn hoop gesteld had, die de nieuwe koning van de Joden zou worden en het volk zou redden van de onderdrukking door vreemde machthebbers, die Jezus voldeed niet aan zijn verwachtingen. Jezus had een ander idee over macht, over koningschap en dienstbaarheid.
En wij? Willen ook wij niet vaak mensen vormen naar ons eigen beeld? Moet een ander vaak niet voldoen aan de verwachtingen die ík van de ander heb? En geldt dat niet ook voor ons beeld van God?
fluitspel
Toen ging Jezus met hen naar een plek die Getsemane genoemd wordt en Hij zei tegen zijn leerlingen: ‘Ga hier zitten terwijl ik daar ga bidden’ Hij nam Petrus en de twee zonen van Zebedeüs met zich mee en begon bedrukt en onrustig te worden. Toen zei Hij tegen hen:’ Ik ben dodelijk bedroefd. Blijf hier en blijf wakker met Mij.’ Hij ging een eindje verder, wierp zich voorover en bad:’ Mijn Vader, als het mogelijk is, laat deze beker dan aan mij voorbijgaan. Maar niet zoals Ik wil, maar zoals U wilt.’ Hij ging terug naar de leerlingen, en vond hen in slaap, en Hij zei tegen Petrus: ‘Konden jullie dan niet één uur wakker blijven met Mij? Blijf wakker en bid dat jullie in de beproeving niet bezwijken.
“blijf hier en waak met mij!”
Er is zoveel lijden in de wereld, in onze eigen kleine omgeving en in de grote wereld om ons heen. Er is zoveel pijn, zoveel geweld en zoveel onmacht.
Hoe moeilijk is het om mensen die lijden nabij te blijven. Hoeveel makkelijker is het niet om net te doen of je de pijn en het leed van de ander niet ziet. De tv uit of een andere zender; de ogen sluiten om de eigen machteloosheid niet te voelen.
fluitspel
Matteüs 27, 15-18.20-23.
Het was de gewoonte van de gouverneur om bij een feest één gevangene vrij te laten en wel degene die het volk wilde. Ze hadden toen een berucht gevangene die Barabbas heette. Omdat ze nu toch bij elkaar waren, zei Pilatus hun: ‘Wie wilt u dat ik vrijlaat? Barabbas of Jezus die Messias genoemd wordt? Want hij wist dat ze Hem uit afgunst overgeleverd hadden.
De hogepriesters en de oudsten haalden de menigte over om Barabbas te vragen en Jezus te laten doden. De gouverneur vroeg hun opnieuw: ‘Wie van de twee wilt u dat ik vrijlaat?’ ‘Barabbas’ zeiden ze. Pilatus zei tegen hen: ‘ Wat moet ik dan met Jezus doen, die Messias genoemd wordt?’ Ze riepen allemaal: ‘Kruisig Hem.’ Maar hij zei: ‘ Wat voor kwaad heeft Hij dan eigenlijk gedaan?’ Ze schreeuwden nog harder: ‘Kruisig Hem!’
Zo wispelturig zijn wij mensen dus. Van “hosanna” tot “weg met hem”, en dat in zo’n korte tijd.
Laten we ons zo gemakkelijk beïnvloeden? Hoe kritisch durven we zijn bij wat ‘iedereen’ zegt, bij wat ‘men’ denkt? Het vraagt moed om voor je eigen overtuiging uit te komen, zeker als je daarin partij kiest voor de diegenen die het moeilijk hebben, die aan de rand van de samenleving staan, die maatschappelijk gezien, weinig ‘status’ hebben. Kiezen voor Jezus is niet kiezen voor de gemakkelijke weg. Durf ik die uitdaging aan?
fluitspel
Matteüs 27,38.45-51.54.
Tegelijk met Hem werden twee bandieten gekruisigd, een rechts en een links van Hem.
Vanaf het zesde uur viel er een duisternis over het hele land, tot aan het negende uur. Rond het negende uur riep Jezus met luide stem uit: ‘Eli, Eli, lama sabachtani?’ Dat betekent: Mijn God, mijn God waarom hebt U mij verlaten? Sommigen die daar stonden, hoorden dat en zeiden: ‘Hij roept Elia.’ Meteen rende een van hen weg om een spons te halen doopte die in wijn en stak hem op een rietstok en wilde Hem te drinken geven. Maar de anderen zeiden: ‘Niet doen! Laten we eens kijken of Elia Hem komt redden’ Maar Jezus schreeuwde opnieuw luidkeels en gaf de geest. Opdat ogenblik scheurde het voorhangsel in de tempel van boven tot benden in tweeën. De aarde beefde en de rotsen spleten uit elkaar. Toen de centurio en zijn mannen, die bij Jezus de wacht hielden, de aardbeving zagen en wat er allemaal gebeurde, werden ze bang. Ze zeiden: ‘Werkelijk, Hij was de Zoon van God.’
Stilte
fluitspel