Is het niet wonderlijk, dat het prachtige scheppingsverhaal, dat wij straks gehoord hebben, ontstaan is in een barre en donkere situatie? Heel veel jaren later, toen het joodse volk in ballingschap was, zonder uitzicht, werd dit verhaal door hen en voor hen gedicht, gezongen, verteld. Met behulp van dit verhaal hielden zij zichzelf en elkaar voor, dat het anders kón met deze wereld, dat niet alles verloren was, dat de aarde goed en harmonieus zou kunnen zijn, dat er – ondanks alle ellende - toekomst zóu zijn en hoop.
Eenzelfde hoop had dit volkje van gastarbeiders in Egypte op de been gehouden, toen ze in een donkere uitzichtloze situatie zaten en als vreemdelingen onderdrukt werden. Ze wérden uiteindelijk uit die donkere situatie bevrijd, en ze hebben dat ervaren als een godsgeschenk, van de God die om mensen geeft.
We begonnen deze viering in het donker. Wat betekent het om licht te zien? Wat betekent het om mensen in donkere of moeilijke situaties te helpen het licht te zien? Dat was wat Jezus deed. Hij was er constant op uit om mensen, die moeilijk zaten, die het niet meer zagen zitten, te helpen. Hij bleef het constant opnemen voor de kleinsten, voor de meest kwetsbaren, tegen gewoontes in, tegen een verkild wettisch godsdienstig systeem in. Daarom raakte Hij in een conflict verwikkeld met de godsdienstige en politieke leiders van zijn land. Er werd Hem godslastering verweten, omdat Hij geloofde in een God, die om mensen geeft, en omdat Hij zo goed als God was voor mensen. Dat conflict kostte Hem het leven. Hij werd veroordeeld en vermoord, zoals het in de geschiedenis steeds gebeurt met hen die het opnemen voor de minsten. Voor de zoveelste keer was de hoop de bodem ingeslagen en werd het stikdonker.
Daarom begonnen wij deze avond in het donker. Maar waar het vanavond om gaat is, dat het donker niet het laatste woord zal krijgen. Een vlammetje is aangegloeid en heeft zich als een lopend vuurtje verspreid: Hij is niet dood! Hij leeft! Zo was het begonnen bij de vrouwen en later bij de andere leerlingen, de mannen. “Vrouwenpraat”, hadden die eerst gezegd; ze wilden het niet geloven. Maar heel langzaam en vol aarzeling had zich het besef verspreid, dat Jezus' manier van leven niet klein te krijgen wás. Het zou doorgaan en het ging door. Het licht won het van de duisternis. Er is altijd hoop, hoe donker het ook is..
De eerste christenen werden opnieuw geboren; ze werden andere mensen, paasmensen, die in het donker opstaan, en ondanks het donker verdergaan. En wanneer ze elkaar daartoe wilden bemoedigen, riepen ze elkaar toe: 'Hij is niet dood! Hij leeft!’
Pasen is niet een eenmalige gebeurtenis van 2000 jaar geleden. Pasen gebeurt steeds opnieuw, ook vandaag, waar mensen, door Hem geraakt, opstaan uit dodelijke situaties en leven.
Pasen gebeurt, waar mensen, geraakt door Hem, niet toestaan dat mensen uit de samenleving gedrukt worden door racisme of discriminatie , of door een rechtse politiek.
Pasen gebeurt, waar mensen, door Hem geraakt, niet dulden dat onze schepping vernield wordt door aantasting van het milieu, dat onze generatie de aarde opsnoept op onverantwoorde wijze.
Pasen gebeurt, waar mensen, die in het donker zitten vanwege een pijnlijk verlies van een dierbare, zich toch niet laten pakken, maar opstaan, geraakt door Hem, gelovend, dat de dood niet het einde is.
Het kan inderdaad donker zijn, in een mensenleven, in de wereld vandaag. Maar voor iemand die wil zien, gebeurt Pasen steeds weer opnieuw, opstandingsverhalen in mensen om ons heen. Hij is niet dood! Hij leeft!