Allerheiligen

© Eline Claassens, Heerlen 2009



We hebben de overledenen die het afgelopen jaar in deze kerk werden  herdacht,  met name genoemd. We stoppen het verdriet om wie ons ontvielen niet onder stoelen of banken. We laten het verdriet toe, we ontkennen het niet.

Toch is verdriet nooit alleen maar puur verdriet, zoals ook blijdschap nooit alleen puur blijdschap zal zijn.

 

In alle eeuwen hebben mensen dat dubbele gevoel van liefde, verdriet, blijdschap en dankbaarheid ervaren, het besef van de eindigheid van ons leven,

het menselijk tekort, maar ook dat ons alles gegeven, gegund is.  Dit zijn ervaringen van mensen door de tijden heen, en ervaringen die alle mensen

met elkaar gemeen hebben. Die ervaringen delen we vandaag met elkaar.

 

Jezus zelf is richtingwijzer in wat wij zijn gaan noemen de zaligsprekingen.

Hij herkent dat dubbele gevoel, hij ziet hoe wij mensen daarmee worstelen.

Hij ging en gaat steeds weer met ons de berg op, om van een zekere afstand te kijken naar onszelf.

 

Als mens ontdek je, ervaar je, gaandeweg, het onverbrekelijk samengaan van liefde en verdriet steeds meer, tot je ontdekt dat net daarin het wezenlijk menselijke schuilt. Wie liefheeft ervaart ook pijn, pijn maakt liefde pas vaak echt waardevol, compleet.

Gelukkig ben je, als je verdriet hebt om de mens van wie je hield en blijft houden omdat die mens het beste in jou naar boven haalde, omdat die mens de waarde van jouw leven bepaalde en blijft bepalen, omdat je elkaar kinderen, kleinkinderen hebt kunnen geven…of omdat jullie mochten delen in het geluk van kinderen bij familie en vrienden.

 

Gelukkig ben je, als je net als de armen, blij kunt zijn met een snee brood,

als je eens wat deelt met elkaar, als je royaal en gastvrij bent, zeker als je niet weet of je morgen zelf …,

Gelukkig ben je, als je vredestichter kunt zijn, een ruzie durft bijleggen, als je kunt toegeven en vergeven, vragen en schenken,

als je zachtmoedig wordt, mild, milder…

 

gelukkig ben je, als je van gewone dingen kunt genieten,

als je oog hebt voor de rijkdom van bomen en mensen,

als je humor kunt verdragen, humor kunt uitstralen…

gelukkig jullie, want God zal je loon zijn,

kinderen van God zullen jullie, zullen wij, zijn! Amen