Gedachte van de week – In de woestijn

13 maart 2011


Afgelopen woensdag – Aswoensdag - is de vastentijd begonnen. Een tijd van veertig dagen om ons te bezinnen op de kernwaarden van ons leven. Waar kiezen we voor? Wat is de drijfveer in ons leven?

Het evangelie vertelt ons dat Jezus door de Geest naar de woestijn werd gebracht…. Woestijn roept op: leegte, stilte, eenzaamheid, schraalheid, honger, dorst, overgeleverd aan jezelf. Het is een beeld van bezinning en inkeer. Waarom ben ik er? Waar ben ik mee bezig? Wat is mijn roeping in het leven? Woestijn kan ook een onverwacht moment zijn op de dag, een stille plek in je huis, een crisissituatie in je leven….! In de woestijn is er ruimte en stilte om tot bezinning te komen, om na te denken over je diepste motivaties, om zuiver te worden in je ziel. Ruimte en stilte om met je naakte bestaan voor God te staan. De woestijn kan je overvallen, maar je kunt er ook voor kiezen, bewust, om tot diepgang te komen.

Jezus zal zich in de woestijn ten diepste gaan bezinnen op zijn taak, op zijn roeping. Maar juist in die uiterst kwetsbare situatie grijpt de duivel zijn kans! “Als je de zoon van God bent…”.Als je de zoon van God bent, dan kun je van stenen brood maken, je kunt toch alles! Je kunt ook rustig een waagstuk uithalen en van de tempel springen. De engelen zullen je immers redden. Jezus weigert, Hij kiest voor God en niet voor zulke vertoningen. Maar de duivel gaat verder: de hele wereld kun je krijgen als je mij aanbidt. De hele wereld bezitten, alles hebben, macht kunnen uitoefenen. Is dat niet een verlangen dat op kleinere schaal verholen in elke mensenziel huist? Willen hébben, bezitten, de ander naar onze hand zetten? Maar Jezus heeft gekozen, eens en voorgoed, en Hij laat zich daar door niets en niemand van afbrengen. De duivel verdwijnt met de staart tussen de benen, de engelen komen om Jezus van dienst te zijn.

Een prachtig verhaal over de strijd van de mens Jezus om zijn roeping als zoon van God getrouw te blijven. Een verhaal voor óns die in zijn voetspoor willen leven.

Jezus leerde ons bidden: Onze Vader, Uw wil geschiede….. leid ons niet in bekoring maar verlos ons van het kwade. Hij wist waar Hij het over had, Hij had de duivel weerstaan.

De veertigdagentijd is een kans om ons te bezinnen. Laten we die kans waarnemen. Laten we naar de woestijn gaan of tenminste de woestijn niet ontvluchten. Stellen we ons open voor een dieper inzicht in onze motieven en handelwijzen. Dat we ons laten aanspreken door de houding van Jezus die met hulp van de Geest van God de duivelse verleider herkende en krachtig tegenspel bood, die trouw bleef aan zijn roeping.

Laten we steeds weer zijn woorden in de mond nemen:

Onze Vader,

uw wil geschiede……..

Leid ons niet in bekoring

maar verlos ons van het kwade……..

Gezegende Veertigdagentijd!