Gedachte van de week – Geloof, Hoop en Liefde

25 april 2011 - tweede Paasdag


Zoveel verschillende reacties op het gebeuren van die paasdag, die dag dat Jezus niet meer in het graf bleek te liggen.

De vrouwen Maria van Magdala en de andere Maria werden vervuld van angst en vreugde. Zij zagen en geloofden en holden naar de leerlingen om het grote nieuws te vertellen…..

De bewakers waren bang geworden en renden naar de hogepriesters en lieten zich voor veel geld het zwijgen opleggen….

De hogepriesters besloten het verhaal met een leugen weg te poetsen. Met succes, want we hoorden: dit verhaal gaat rond onder de mensen tot op de dag van vandaag.

Maar: er waren ook mensen die wel gingen geloven, die in al de gebeurtenissen het woord en handelen van God zagen….

Zoals Petrus vol vuur met de elf naar voren trad (we hoorden het in de 1e lezing) om de inwoners van Jeruzalem toe te spreken. Frank en vrij.

Zoals die vele moedige eerste christenen in een tijd dat geloven in dat Woord van God, dat in Jezus werkelijkheid geworden was, nog zeer risicovol was.

 

Iedere tijd en iedere generatie heeft eigen antwoorden gezocht om dat Woord van God, door Jezus uitgedragen en voorgeleefd, na te volgen. Om ‘Hem achterna’ gestalte te geven in de eigen situatie en tijd.

De jongeren die onze paaskaars geschilderd hebben, hebben de symbolen van ‘geloof – hoop – liefde’ gezien als uitdrukking, als praktische invulling van  dat woord, van ‘Hem achterna….’ We zien het op de nieuwe Paaskaars hier voren bij het altaar. Waar het kruis geflankeerd wordt door een hart en een anker. Jezus als hoop voor de mensen, hoop een nieuwe toekomst, een omgekeerde wereld, waar het goed is om te wonen voor iedereen; toen, 2000 jaar geleden ingezet met het getuigenis van de 2 vrouwen en opgepakt door Petrus en de elf.

En nu: in 2011 zien wij nog steeds hoopvolle tekens, hoopvolle daden van mensen die het leven van anderen mooier maken. Wanneer enkele mensen 1400 bananensoesjes bakken voor een sponsorloop, om geld op te halen o.a. voor de vrouwen en meisjes in Sierra Leone. Wanneer er mensen midden in de nacht opstaan voor een groep pelgrims koffie en cake aan te bieden, om soep te maken of de kerk open te maken en  zelfs eieren en wijn klaar te zetten.

Wanneer er papiertjes geprikt worden door parochianen en mensen van Schoon GMS. En vul zelf het lijstje maar aan.

 

Er staat op de kaars ook nog een grote vlam, een straal vanuit het kruis, die ons moet blijven aanvuren, aansporen, begeesteren om met geloof, hoop en liefde dat woord van God waar te maken in ons leven van elke dag. Als een licht, aan het donker ontstoken; licht, onstuitbaar niet te doven…