Driekoningen vieren we vandaag in de Kerk: het feest van de koningen of de wijzen die het kind Jezus bezoeken in de stal. Het is een verhaal over een omgekeerde wereld: wijzen, komend uit een oosterse, niet joodse cultuur, brengen een bezoek aan het joodse kind Jezus, dat ‘koning der joden’ wordt genoemd.
Het Driekoningenverhaal wordt elk jaar gelezen, het gaat dus om een belangrijk verhaal. Dit jaar wil ik met u stilstaan bij wat een open ontmoeting tussen verschillende culturen allemaal tot gevolg kan hebben…
Wat kan het belang van dit verhaal zijn voor onze tijd ? Dat naast dat we - jaarlijks herinnerd worden aan het bijzondere van die ontmoeting toen, - dat vuur van dat begin – dat er een blijvend nieuw perspectief aangeboden wordt…
Als je vanuit een open houding en zonder angst je eigen rijkdom te verliezen, een ontmoeting met andere culturen aangaat, dan komt er een wederzijds proces op gang waarin je veel leert over de ander en ook over jezelf. Ontmoetingen over je eigen grenzen, letterlijk en figuurlijk, bieden kansen op nieuwe ontwikkelingen in je leven, in je houding
Herodussen, mensen die uit zijn op eigen macht, zien zulke ontmoetingen als een bedreiging, zij zullen geen middel schuwen, om hun macht overeind te houden, zo laat de geschiedenis dat zien en zo gebeurt dat openlijk nu, in landen als Afghanistan, Syrie, Iran en op vele brandhaarden op onze aarde, en meer verdekt en ingepakt gebeurt dat ook steeds meer in ons land.
Laten wij onze stem horen? En zo ja, hoe doen wij dat dan en met wie? Hoe open staan wij voor ontmoetingen die leiden tot een nieuw perspectief, hoe open en wanneer, vertellen wij over het perspectief dat ons vandaag wordt aangereikt? Amen