Afgelopen weken stonden het journaal en de kranten bol
van de orkaan Sandy, die de oostkust van de Verenigde Staten teisterde en
daarmee vele mensen dakloos maakte, alles wat zij bezaten verdwenen of onder
puinhopen terecht gekomen. En telkens weer is het schrijnend te zien hoe snel
iemand alles kwijt kan raken, wat-ie vaak moeizaam
heeft opgebouwd. En dan rest hen niets anders dan te vertrouwen op de goedheid
van mensen.
In het evangelie van dit weekend horen we het verhaal
van een weduwe, die van haar armoede twee penningen in het offerblok gooit. Uit
liefde tot God en haar medemens. Het is een luttel bedrag, maar voor haar heel veel,
want als je bijna niets hebt om van te leven is alles wat je weggeeft aan een
ander, je eigen leven weggeven. Zij doet eenvoudig wat zij denkt dat ze moet
doen: delen. Ook al is er weinig. Zij vertrouwt er op dat het goed is en dat
het goed komt. Jezus neemt haar als voorbeeld. En Hij prijst haar om die twee penningen,
die zo schril lijken af te steken bij het zilver dat de hoge heren in de
offerkist gooiden. Maar Jezus wil ook het onrecht aan de kaak stellen dat de
armoede van de weduwe het gevolg is van
sociaal onrecht door diezelfde hoge heren die dat zilver in de offerkist
gooiden. Hun rijkdom komt voort uit
onrecht en hun aanzien is gebaseerd op valse schijn. Zij misbruiken het vertrouwen dat de mensen
in hun hebben……
Schril is ook het contrast van afgelopen weken tussen
de van alles beroofde inwoners aan de oostkust van Amerika ten overstaan van de
2,8 miljard die Barack Obama en Mid Romney de afgelopen weken uitgaven aan hun
verkiezingscampagne. Daar hadden al heel
wat mensen daar en elders van kunnen
worden geholpen.
De verkiezingen in Verenigde Staten zijn voorbij. Maar
de problemen van de kustbewoners nog lang niet……; die nu maar moeten vertrouwen
dat het weer goed komt….