We vieren de tweede zondag van de Advent. De tweede kaars wordt aangestoken, het licht wordt groter! In dit Sinterklaasweekend kloppen vele kinderharten van verlangen. Verlangen naar iets moois, iets goeds.
In prachtige beelden vertelt
de profeet Jesaia dat gebeuren zal wat eigenlijk niet kan: een nieuwe spruit
aan een dode stronk, een nieuwe heerser die recht en vrede zal brengen binnen
een uitgeblust volk. Hij is bekleed met de Geest van God: een geest van
wijsheid en inzicht, van beleid en sterkte, van kennis en ontzag. Hij zal
eerlijk rechtspreken en verdrukkers straffen, niet met het zwaard, maar met de
roede van zijn mond, dat is met woorden die veroordelen wat tegen de liefde is.
Zijn gordel, die hem moet beschermen tegen aanvallen, is niet van ijzer of van
leer, maar het is een uiterst kwetsbare gordel: een gordel van gerechtigheid en
trouw! Deze nieuwe telg aan de stronk van Isaď zal het volk leiden naar nieuwe
verhoudingen, naar een paradijselijke werkelijkheid. In dat land van de
toekomst zullen de grootste vijanden elkaar vertrouwen en vrienden worden: wolf
en lam wonen samen, de panter vlijt zich neer naast het bokje, kalf en leeuw in
dezelfde wei, een babytje in het hol van de slang! Niemand zal nog kwaad doen.
Als dat eens waar zou kunnen zijn…...een nieuwe, betere wereld waar we elkaar
niet uitsluiten of naar het leven staan, maar waar we zoeken naar verbondenheid
juist met hen die zogenaamd ver van ons afstaan: de vreemdeling in ons midden,
mensen van een ander ras of geloof, de zwervers, de verslaafden, zij die ons
een ongemakkelijk gevoel geven omdat ze heel andere meningen hebben, misschien
zijn het zelfs mensen uit onze eigen kring waar we ons vervreemd van voelen….
Verbondenheid tussen uitersten, dát is het wat Jesaja ziet in zijn prachtige
visioen. Johannes de Doper zegt: Het koninkrijk der hemelen is op handen. Na
mij komt Hij die sterker is dan ik, die zal dopen in Geest en vuur. Johannes
verwijst hierbij naar Jezus. Hem dus achterna! Op onze eigen wijze, met onze
eigen vindingrijkheid en met onze eigen liefdeskracht.
Een groot voorbeeld gaf ons
deze week Francia Simon uit de Dominicaanse Republiek, 16 jaar. Zij won de
Kindervredesprijs 2010 vanwege haar tomeloze inzet om kinderen in haar land te
wijzen op hun recht op een identiteitspapier. Zíj gelooft dat het kan en laat
het ons zien!