Om God binnen bereik dichterbij te halen, kijken we graag naar mensen, die wij mooi vinden. Dat is wat de anglicaanse aartsbisschop Rowan Williams onlangs zei, en hij noemde als zíjn voorbeeld Etty Hillesum. 'Haar leven', zegt hij, 'is een leven van absolute integriteit, dat in de richting van God bewogen wordt'. Ik zou andere mensen kunnen noemen, die dit jaar in het nieuws zijn geweest: Nelson Mandela, of paus Franciscus, of Malala Yousafzai, of de 84 jarige broodpater Gerrit Poels, mensen, in wie God dichtbij ons komt en een menselijk gezicht krijgt. Maar ik denk ook aan mensen onder ons, die zich - heel onbaatzuchtig - inzetten voor de ander, mensen die mij iets laten zien van Gods goedheid en liefde. Zo spreekt de evangelist Johannes in het evangelie van deze kerstmorgen over Jezus, in wie wij Gods heerlijkheid hebben gezien. Het gaat met kerstmis niet zozeer om iets, dat in een ver verleden - 2000 jaar belangrijks voor ons nu, het gaat om God dichterbij te brengen, door zo goed als God te zijn.
Het gaat om God aan het licht te brengen in deze wereld, door in het spoor van Jezus te gaan. Want Hij liet zien, dat echte menselijkheid, zoals door God bedoeld, mogelijk is. Jezus zet ons telkens weer in beweging en houdt ons in de buurt van het kostbaarste dat diep in ons leeft: de mogelijkheid tot ‘goddelijke mildheid en trouw. Hij laat zien dat het anders kan en niet hoeft te blijven zoals het is. Hij laat zien dat mensen daartoe in staat zijn. Daarmee raken wij aan de kern van het evangelie: wij zijn uit God geboren, ondanks al onze beperkingen dragers van een groot geheim, van de bijna onbeperkte mogelijkheid om als mens zo goed als God te zijn.