Een parochie hoort een gemeenschap te zijn, waarin mensen er voor elkaar zijn en als gemeenschap er ook zijn voor die grotere wereld daarbuiten. We hebben het onder elkaar aldus geformuleerd: een gemeenschap die er oog voor heeft dat iedereen tot zijn/haar recht komt, dwz. binnen de gemeenschap, maar ook daarbuiten. Het Vaticaans Concilie spreekt van 'Gods volk onderweg', het volkje dat werk maakt van Gods heerschappij hier op aarde: uw Rijk kome! Dat betekent huiswerk, elke dag, bestaande in: anticiperen op dat rijk van God in deze tijd, in deze wereld; in de tegenstroom (gaan) staan; een andere wereld willen. Zo'n gemeenschap willen wij zijn/worden, de parochie van de toekomst. Het pastoraal team stelt zich tot taak te werken aan de opbouw van zo'n gemeenschap, via diaconie, via liturgie, via catechese.

De Andreas. Een parochie die ik van horen zeggen en van de website al langer kende. Ik denk dat ik pas bij het soort parochie dat de Andreas probeert te zijn.

Als jongetje was ik een fervente misdienaar. Dat was in de jaren zestig en zeventig. Als de klokken luidden voor de avondmis, liep ik van het voetballen op straat spoorslags naar de kerk. Na de mis stormde ik naar buiten en voetbalde weer met mijn vriendjes mee alsof ik niet was weggeweest, een doelpunt of vijftien verder, dat wel. Ik bewaar goede herinneringen aan de kerk van die tijd (wat niet iedereen kan zeggen zoals we ondertussen weten).

Toen ik klaar was met school, trok ik naar Amsterdam omdat ik dom genoeg was te denken dat je daar wezen moest. Een stadsmens ben ik nooit geworden. Maar ik heb me er wel ontwikkeld, tot iemand die zich bewust is geworden van de waarde van het geloof in een complexe wereld. Van lieverlee ben ik in Amsterdam het onderwijs in gerold, en daar heb ik zo'n twintig jaar gewerkt.

In Heerlen had ik ooit een blauwe maandag op de HTP gezeten. Nieuwsgierig volgde ik wat daar, en in de rest van Nederland, allemaal aan kerk ge-beurde. Vijf jaar geleden begon het te kriebelen en heb ik de theologiestudie weer opgepakt. In Leuven. Veel van praktisch nut leer je niet op zo'n opleiding. Werkervaring in een parochie heb ik niet. Ik moet nog veel leren en ontdekken. De eerste stapjes zijn gezet.

Nan Paffen is mijn naam. Ik ben van de jaargang 1958, getrouwd met Joop en heb twee inmiddels volwassen zonen. Ik voel mij betrokken en thuis bij deze parochiegemeenschap, als 'kerkganger' en als vrijwilliger. Ik heb aan de vroegere UTP theologie gestudeerd en wil dat in deze Andreas inzetten. Mijn voorliefde gaat daarbij uit naar werken met kinderen. Dat geeft mij veel voldoening, omdat zij zo open en eerlijk zeggen wat ze denken. Ook de contacten met ouders die daarbij horen, zijn over het algemeen heel prettig en leiden soms tot mooie gesprekken. Dat betekent dat ik in deze parochie vooral bezig ben met communie- en vormselvoorbereiding (op gebied van catechese) en met gezinsvieringen, kindernevendiensten e.d. (op het gebied van liturgie).

Mijn naam is Math Gulpers. Geboren ben ik in Schaesberg in 1951. Met mijn vrouw Anita ben ik meer dan 40 jaar samen. Mijn werkleven speelt zich vooral in de gezondheidszorg af. Op dit moment werk ik in enkele verpleeghuizen waar mensen wonen die door hun lichamelijke en/of psychische beperkingen kwetsbaar zijn en niet meer voor zichzelf kunnen zorgen. Daarnaast ben ik actief in de zorg voor mensen die spoedig zullen overlijden. Het is een voorrecht om zwakke en kwetsbare mensen gepaste aandacht te mogen geven, waardoor het leven voor hun in deze moeilijke periode weer iets kan betekenen. Volgens mij is het belangrijk om aandacht te hebben voor de mogelijkheden en wensen van de ander, en niet uitsluitend te kijken naar problemen en beperkingen. Op dezelfde wijze kijk ik naar het geloof. Door echte aandacht te hebben voor het goede van de mens kun je heel veel mooie dingen om je heen zien gebeuren. In de Andreasparochie ontmoet ik mensen die geloven in het goede van de mens; zij zijn voor mij vaak een voorbeeld. Ze geven mij energie en vertrouwen in de toekomst.

Annemarie Noijen is mijn naam. Ik ben getrouwd, heb drie kinderen en werk drie dagen per week als administratief medewerkster in crematorium Heerlen. Ik ben vrijwilligster in de parochie, breng de communie naar zieken en/of ouderen, ben lector en werk mee in woord- en gebedsdiensten, bereid mede de gezinsvieringen en avondwake voor en ben lid van het pastoraal team. Voor mij bevat onze doelstelling meerdere punten: anders communiceren, naar elkaar luisteren, open staan voor de ander, proberen positief met elkaar om te gaan en zo een menselijke wereld creëren. Onze parochie is meer dan een kerk alleen en ik bedoel daarmee de H.Mis, hoewel mij de preken en de mis juist erg aanspreken. (tel. 045 7506197 of 06 24999855)